گاه می رویم تا برسیم. کجایش را نمی دانیم. فقط می رویم تا برسیم ...
بی خبر از آنکه همیشه رفتن راه رسیدن نیست. گاه برای رسیدن باید نرفت،
باید ایستاد و نگریست. باید دید، شاید رسیده ای و ادامه دادن فقط دورت کند.
باید ایستاد و نگریست به مسیر طی شده ... گاه رسیده ای و نمی دانی و
گاه در ابتدای راهی و گمان می کنی رسیده ای مهم رسیدن نیست،
مهم آغاز است که گاهی هیچ روی نمی دهد و
گاهی می شود بدون آنكه خواسته باشی
برای دیدن نظرات بیشتر این پست روی شماره صفحه مورد نظر در زیر کلیک کنید:
شما نیز نظری برای این مطلب ارسال نمایید:
آمار مطالب
کل مطالب : 700
آمار کاربران
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
.gif){kind=small}
- 1391/7/5
.gif){kind=small}
- 1391/7/4
بخش نظرات برای پاسخ به سوالات و یا اظهار نظرات و حمایت های شما در مورد مطلب جاری است.
پس به همین دلیل ازتون ممنون میشیم که سوالات غیرمرتبط با این مطلب را در انجمن های سایت مطرح کنید . در بخش نظرات فقط سوالات مرتبط با مطلب پاسخ داده خواهد شد .